Wiersze Jesienne

Sady we mgle

ja, bo ja

Mgła. We mgle sad. Przez sas iść. Z Tobą wraz. Ty… Pośród drzew. Siedzisz sam. Wokół mgła. Ja. Z Tobą chcę. Pośród mgły. Kroczyć wraz.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Myśli na cztery krańce świata

ja, bo ja

Myśli na cztery krańce świata, ku wielkim pięknym stepom, ku kwiatom pośród gór, ku drzewom pośród puszczy, ku miastom pośród pól, Myśli me wybiegły, jakoby uciec chciały. Nie zdołały.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Pośród mgieł

ja, bo ja

Mgła. A we mgle Ty, Miasto me. Liść. A wśród liści Wy, Przyjaciele. Drzewo. A wśród drzew, Piękno.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Cudowny to czas

ja, bo ja

Z posmakiem kawy w ustach wyruszam w świat. Nach Breslau. Las wokół, mokry las. I błotniste polne drogi, za szkłem mijane. Ile to potrwa? Zobaczymy… Czemu się zaczęło? Niewiem…

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Do…

ja, bo ja

Do pola kapusty i starego człowieka na nim, co trwa, jakby mówić właśnie miał, że nie będzie innego końca świata, wznoszę kolejny mój wiersz. Bo rzeczy powszednie, tak światu potrzebne a tak niedostrzeżone.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Nowostwarzanie

ja, bo ja

Nicość zniknęła i świat sam zaczął się nowostwarzać. W punkt się skupiła potęga bycia świadoma swej bezmiłości i bezistnienia. Stworzył się świat nie do pomyślenia.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Noc z 29 na 30 września 2009

ja, bo ja

Jesień liśćmi świat nam zasypała, tak, że bez mała nie można wypatrzyć w niej drogi. Jesienią liściem świat stoi, więc wracam jakoby Odys spod Troi, gdzie nic nie znalazłem po kiego tam lazłem? Wracam nocą, wiersze piszę, SDMu słucham, Noc… więcej

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Noc z 5 na 6 listopada 2009

ja, bo ja

Późna to już pora. Widać przyszła już pora pisać wiersze. Wiersze o czerwonych kwiatach I o świetle. O Kasi i Michalinie. Piękne. Późna to już pora, prawda.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Z kota w kota (dla M. i jej kota)

ja, bo ja

Z kota w kota się przekaca wszechświat kota. Z kota w kota płynie czas. Z kota w kota… a kot w nas.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Bóg dziś przezłaca zielone katedry drzew

ja, bo ja

Drzewa strzeliste pod niebo złocą dla Boga swój mały świat, gdy przekwitł wszelki wiosenny kwiat, gdy nie przesłania już ziele nieba, jakoż przed zimą skryć mu się trzeba, bo już schłodniało błękitne niebo. Bóg dziś przezłaca zielone katedry drzew Bóg… więcej

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

O Pięknie i o bezbłękitnej tęczy

ja, bo ja

Kwitnie Piękno pośród Jesieni, wytryska czerwienią i złotem, rozkłada paletę rudych farb i maluje bezbłękitną, czerwono-żółtą tęczę.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Muza jesienna pośrodku jesieni

ja, bo ja

Postać Twa stoi pośród jesieni, sklepienie drzew nad Tobą się mieni, sklepienie drzew nad Tobą się złoci, Postać Twa się złoci pośrodku dobroci, Gdy jesień ku pięknu tako ją przemieni.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Do świata mego jesiennego

ja, bo ja

Świecie jesienny, modlący się swym pięknem, do piękna złocistej modrzewia ikony. Świecie ukochany, przedziwnie utkany, ze słońca, z zieleni, ze złotych sklepień drzew, zdobny w krasną krew, liści swych jesiennych, świecie nasz zgodliwy, tak dobry, życzliwy, ku zimie nas nieś!

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Do muzy jesiennej

ja, bo ja

Muzo jesienna, co brązy nad zielenie cenisz; Kraino złocista, jesienna ziemio! Muzo świetlista z krukiem lecąca po trochę słońca, po resztkę słońca, w koronie słońca, przez przedświt mknąca zimy. Dziedziczko dębów, Ty, dzieło Boga, okruchu słońca zaklęty w liść, muzo… więcej

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Wyrastasz wśród jesieni

ja, bo ja

Wyrastasz wśród jesieni, złocisz się wraz z nią, twarz twa jak liść się mieni, co wpada do twych rąk. Zostajesz ino liściem, gdy jesień złoci się, gdy piękno jej podziwiam, podziwiam również Cię, podziwiam tę jesienną, od brązu do czerwieni,… więcej

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,

Jakoby

ja, bo ja

Jakoby w umyśle, jakoby we śnie. Jakoby umyślnie, a choćby i nie. Jakoby uczynnie, jakoby bezčynnie, jakoby niewinnie. Jakoby starannie, bez celu i wad. Jakoby zrobiony, przepięknie jest świat.

Kategoria: Wiersze Jesienne | Otagowano ,