Świecie jesienny, modlący się swym pięknem,
do piękna złocistej modrzewia ikony.
Świecie ukochany, przedziwnie utkany,
ze słońca, z zieleni, ze złotych sklepień drzew,
zdobny w krasną krew, liści swych jesiennych,
świecie nasz zgodliwy, tak dobry, życzliwy,
ku zimie nas nieś!